“انقلاب شغلی”
“انقلاب شغلی” در سه حرکت: چرا ما مثل قدیمیها کار نمیکنیم؟
همه تصویری از شغل رویایی خود دارند: شغلی که به اندازه کافی درآمد داشته باشد؛ شغلی که به آنها عزت نفس بدهد و …
تصویری که افراد از شغلشان دارند، در حال تغییر است و این تغییر، خود را در بسیاری عرصههای جدید هم نشان خواهد داد.
۱-کار هویتِ شما را تعریف نمیکند
بر خلاف دهههای گذشته، یعنی زمانی که موقعیت شغلی فرد در تمام طول زندگیاش ثابت بود، حالا ثبات شغلی اهمیت به مراتب کمتری پیدا کرده است. بسیاری از بازنشستههای امروزی (چه در ایران و چه در کشورهای دیگر)، تمام مدت عمرِ کاریشان را در یک موقعیت شغلی سپری کردهاند و بعد بازنشسته شدهاند.
۲-کارگران دیگر جاهطلب نیستند
برخی بررسیها نشان میدهند که کارگران (بر خلاف تصور رایج) حالا دیگر کمتر از گذشته به فکر بالا رفتن از نردبان شغلی هستند و به جای آن، راحتی و آسایشِ شغلی و تعادل میان کار و زندگی را ترجیح میدهند
۳-میخواهیم در خانه کار کنیم
تقاضا برای دورکاری هم زمان با آغاز همهگیری کرونا در جهان اوج گرفت. گزارشها در مورد کارگرانی که بیش از همیشه «دورکاری» (Telecommuting) را به عنوان یک مزیت شغلی در نظر می گیرند، هر روز افزایش پیدا میکند.
به نظر میرسد که دورکاری کمکم میرود که به یک هنجار در بازار کار بدل شود و شاید شیوع ویروس کووید-۱۹ نه عامل اصلی این تغییر بزرگ در بازار کار، که تنها یک کاتالیزور برای این رخداد بوده باشد.
1400/7/2